Twee dagen staakt-het-vuren waren een korte adempauze maar zolang het hele noorden van Israël nog binnen het schootsveld van de raketten en mortiergranaten van Hezbollah ligt is er geen rust.
Dinsdag 2 augustus
De twinstigste dag van deze oorlog, en de tweede waarop het bijna helemaal rustig is geweest. In de avond hoorden we in de verte wel Israëlisch geschut, en er kwamen vrij veel straaljagers over. Maar het luchtalarm bleef stil.
Hert lijkt erop dat mensen die waren weggegaan uit het noorden het erop wagen in deze gevechtspauze naar huis terug te keren.
Morgen komen de kinderen van Bet HaEmek ook weer thuis. Ze waren vorige maand een paar dagen op zomerkamp in Eilot, en vrijwel direct daarna zijn ze een week in Savion geweest, de ‘goudkust’ van Tel Aviv. Bet HaEmek is door Savion ‘geadopteerd’, en de kinderen en hun begeleiders zijn er enorm onthaald en verwend. Zoals onze jongste dochter Miriam aan de telefoon zei: "Hier is het geen oorlog, hier is alleen maar heel veel geld, en met geld kun je alles kopen, ok vertier…"
Morgen loopt ook het eenzijdig door Israël afgekondigde staakt-het-vuren af. Hezbollah heeft zich er ook aan gehouden. Zou dat zijn omdat men zich in Libanon begint te realiseren dat alle ellende begonnen is met de kidnapping van twee van onze soldaten en dat ten gevolge daarvan een deel van het land met de grond gelijk gemaakt dreigt te worden?
Ik sluit me aan bij de mening van het merendeel van de Israëlische bevolking dat wij nu niet moeten stoppen en hard moeten blijven toeslaan. Zojuist hoorden we dat er zwaar gevochten is op een paar honderd meter van de grens. Volgens de legerleiding probeerde de Hezbollah een van de kibboetsiem bij de grens aan te vallen.
We zijn gewaarschuwd dat het hele noorden van het land rekening moet houden met zware raketbeschietingen als morgen het staakt-het-vuren is afgelopen. We wachten af wat er gaat gebeuren, net zoals we afwachten wanneer het internationale gemeenschap Israël een staakt-het-vuren zal opleggen. Ook dat zal wel niet zo lang meer duren.
Woensdag 3 augustus
Dag 21. Hezbollah kan geen klokkijken, weten we nu. Gisteravond om half tien, ruim voor het aflopen van het bestand, werden twintig mortiergranaten op ons afgevuurd. Deze projectielen kun je niet zien aankomen omdat ze geen vuurstaart hebben zoals de katjoesja’s. Een aantal mortiergranaten kwam niet ver van Bet HaEmek terecht. Het was een voorproefje van waar we al voor gewaarschuwd waren…
De spannin g steeg met het kwartier: wanneer zou Hezbollah beginnen? Lang hoefden we niet te wachten… om 10 uur begon het. Het regende raketten, naar later bleek is er een recordaantal van 210 afgeschoten. In kibboets Sa’ar, ten noorden van Nahariya, werd een man van 52 gedood, elders raakten 25 mensen gewond. Bij ons in de buurt vielen de laatste raketten om half 8 ‘s avonds. Maar we zijn al gewaarschuwd dat we voorbereid moeten zijn op nog zo’n dag, omdat Hezbollah zoveel mogelijk raketten wil afschieten voor ze tverder van de grens worden teruggedrongen.
We hoorden over de geslaagde actie in Ba’albek, 140 km over de grens met Libanon. Los van de vijf opgepakte Hezbollah-leden en buitgemaakte documentatie, computers en telefoons is vooral de boodschap duidelijk: wij kunnen overal komen en precies wanneer wij dat willen. Jullie zijn nergens veilig. Naar nu pas bekend geworden is zijn er al vijftien succesvolle commando-acties geweest!
De Savionreizigers, onder wie jongste dochter Miriam, zijn terug in Bet HaEmek. Maar ze waren nog maar net thuis of het luchtalarm ging af en hoorden en
