Onder de pannen, deel twee

"Om maar met de deur in huis te vallen; het ziet er naar uit dat binnenkort niet alleen de geiten aan de man zijn, maar dat ook ik onder de choepa zal staan!!!" In de voor haar zo kenmerkende stijl schrijft JS over de voorbereidingen van haar choepa.

Het is een hele rare gedachte maar langzamerhand begin ik een beetje aan het idee te wennen. Ik krijg in ieder geval niet meer meteen de slappe lach als ik een bruidsjurkenwinkel binnenloop. Dat probeer ik trouwens te vermijden sinds ik merkte dat in Israël de prijzen zeker 400% omhoog gaan wanneer blijkt dat het voor een huwelijk is. Het vinden van een jurk is moeilijker dan ik had gedacht. Het moet een jurk zijn, die, in de woorden van de rabbijn, "er niet voor zorgt dat alle mannen in sjoel opspringen", maar die, in mijn woorden, toch het aanzien waard is. Bijpassende schoenen is een verhaal apart. Inmiddels ben ik al met drie verkopers van verschillende schoenenzaken naar de schoenmaker geweest, die me nu ook op straat begroet, om te vragen of de eventueel te kopen schoen geverfd konden worden. De ring is een ander probleem waar ik me alleen maar stiekem mee bezig houd. En wie komen er allemaal onder de choepa te staan? Is dat net zoals in Israël de hele familie of……?Na de choepa wordt het er niet eenvoudiger op want het leven van een getrouwde joodse vrouw blijkt uit ontelbare regels te bestaan.Om de joodse huwelijkswetten te leren moet je verplicht lessen volgen. De rebbetzin, op zich de aangewezen persoon, is ziek en heeft iemand anders opgegeven. Inmiddels heb ik mijn eerste les gehad. Er is een nieuwe wereld voor mij opengegaan. Ik vroeg me altijd af waarom er nauwelijks over deze zaken gesproken wordt. Maar de lerares zei zelfs specifiek dat deze zaken privé gehouden moeten worden. Zo gaat het de buitenwereld niets aan wanneer je naar de mikve gaat. De eerst les stopte, na bijna drie uur, met het bespreken van de mikve. Er zijn verschillende manieren om de mikve in te gaan, mijn lerares prefereert de duikmethode. Ik zal het allemaal wel zien. Wel heb ik inmiddels een afspraak met de mikve-vrouw gemaakt. Ik geloof dat dat het enige is waar ik op tijd mee ben. Volgens de ?trouwplanner? op internet is er een tijsschema van zeker een half jaar voor het regelen van een trouwerij. Maar er zitten bij mij geen zes maanden tussen de beslissing en de eigenlijke choepa. Dus welke maanden kan ik overslaan? Welke voorbereidingen zijn eigenlijk niet echt nodig?En doe ik er eigenlijk wel goed aan om nu te trouwen want volgens diezelfde ‘trouwplanner’ is Nicolas Cage weer een vrij man. Eén ding is zeker, ik ga de tweede les ook volgen want daarin wordt de huwelijksnacht besproken. Ik ben benieuwd.