En de politiek? Die wordt er zoveel mogelijk buiten gehouden. De organisatie kijkt niet graag naar het Midden-Oosten van nu. Liever zien de medewerkers terug naar plaatsen in een ver verleden toen moslims en Joden volgens hen in vrede leefden, zoals in het Andalusië van de tiende tot de twaalfde eeuw. Over het heden zegt Children of Abraham niet meer dan dat conflicten vreedzaam, door onderhandeling moeten worden opgelost. Want Joden en moslims, luidt de filosofie, zijn allen kinderen van aartsvader Abraham. En jongeren die nu leren hoe weinig ze van elkaar verschillen, zullen hun kinderen opvoeden zonder haat, is de hoop.
Al gauw werd Children of Abraham meer dan een fotoproject en werd het internetforum opgericht. Vier maanden lang voeren groepen van elk achttien scholieren opdrachten uit om elkaars godsdienst te leren kennen.
In een typerend gesprek vraagt een Pakistaanse scholier: „De moslims uit Amerika en de Palestijnse gebieden weten al van alles over Joden. Maar mij is veel onduidelijk. Kan iemand mij wat basiskennis over het jodendom bijbrengen? Ik bedoel: een paar belangrijke principes, personages of profeten, feestdagen, symbolen, dat soort dingen.”
Moslima uit Canada, nadat Joden hebben uitgelegd dat zij geen hemel en hel kennen: „Maar als je niet leeft voor de beloning in het hiernamaals, waar leef je dán voor?”
Vergelijkbare vragen stellen Joden aan moslims: „Ik hoor steeds maar de termen ’ayatollah’, ’sheikh’ en ’imam’. Wat betekent dat toch allemaal?” In de loop van de vier maanden komen over en weer alle denkbare onderwerpen langs. Besnijdenissen, opvattingen over euthanasie, manieren om te bidden. Er zijn fanatieke deelnemers en mensen die hun snor drukken. Er ontstaan vriendschappen en stekeligheden. Moslims en Joden leren niet alleen over elkaar, maar ook over