Children of Abraham: dialoog in donkere dagen

"Israël is geen heilige, maar dat zijn wij Palestijnen ook niet. Beide kanten hebben gelijk én ongelijk. Arabieren zouden naar de goede kanten van Israël moeten leren kijken en Joden moeten ook de slechte kanten leren zien." Aldus een Palestijn uit Hebron op het discussieforum van ‘Children of Abraham’.


Het lijkt vandaag de dag een nogal naïef project: Joodse en islamitische jongeren van over de hele wereld bij elkaar brengen. Wie heeft daar, terwijl de bommen vallen in Israël en Libanon nog zin in? Maar bij Children of Abraham in New York gaan ze onvermoeibaar door. In de veiligheid van een besloten internetforum zal binnenkort weer een nieuwe groep Joodse en islamitische scholieren elkaar leren kennen.

En de politiek? Die wordt er zoveel mogelijk buiten gehouden. De organisatie kijkt niet graag naar het Midden-Oosten van nu. Liever zien de medewerkers terug naar plaatsen in een ver verleden toen moslims en Joden volgens hen in vrede leefden, zoals in het Andalusië van de tiende tot de twaalfde eeuw. Over het heden zegt Children of Abraham niet meer dan dat conflicten vreedzaam, door onderhandeling moeten worden opgelost. Want Joden en moslims, luidt de filosofie, zijn allen kinderen van aartsvader Abraham. En jongeren die nu leren hoe weinig ze van elkaar verschillen, zullen hun kinderen opvoeden zonder haat, is de hoop.

Children of Abraham kwam voort uit een foto-project van twee Joodse studenten uit New York, die in 2003 probeerden vast te leggen hoe veel religieuze gewoonten van Joden en moslims uiterlijk op elkaar lijken. Het idee kwam van de Joodse zakenman Eli Epstein. Hij zit in de olie en nam het gemaakte fotoboek mee op zakenreizen door het Midden-Oosten. Epstein kreeg zulke enthousiaste reacties dat hij besloot om twintig scholieren hetzelfde te laten doen. Hij financierde dit samen met een Arabische zakenpartner.

Al gauw werd Children of Abraham meer dan een fotoproject en werd het internetforum opgericht. Vier maanden lang voeren groepen van elk achttien scholieren opdrachten uit om elkaars godsdienst te leren kennen.

In een typerend gesprek vraagt een Pakistaanse scholier: „De moslims uit Amerika en de Palestijnse gebieden weten al van alles over Joden. Maar mij is veel onduidelijk. Kan iemand mij wat basiskennis over het jodendom bijbrengen? Ik bedoel: een paar belangrijke principes, personages of profeten, feestdagen, symbolen, dat soort dingen.”

Amerikaanse moslim: „Ik vraag me af hoe het met de hemel en de hel zit. Gaan alleen Joden naar de hemel? Hangt het helemaal af van goed of slecht gedrag? Word je op weg naar de hel ook gestraft, zoals in de islam.”

Moslima uit Canada, nadat Joden hebben uitgelegd dat zij geen hemel en hel kennen: „Maar als je niet leeft voor de beloning in het hiernamaals, waar leef je dán voor?”

Vergelijkbare vragen stellen Joden aan moslims: „Ik hoor steeds maar de termen ’ayatollah’, ’sheikh’ en ’imam’. Wat betekent dat toch allemaal?” In de loop van de vier maanden komen over en weer alle denkbare onderwerpen langs. Besnijdenissen, opvattingen over euthanasie, manieren om te bidden. Er zijn fanatieke deelnemers en mensen die hun snor drukken. Er ontstaan vriendschappen en stekeligheden. Moslims en Joden leren niet alleen over elkaar, maar ook over

Advertentie (4)