In het oostelijk bekken van de Middellandse Zee dreigt een enorme milieuramp. Door de bombardementen op de Jiyyeh energiecentrale op 13 en 15 juli zijn tientallen tonnen brandstof in zee terecht gekomen. Een groot deel ervan drijft nu voor de Libanese kust.
Volgens de Libanese milieuorganisatie Green Line wordt Libanon, dat bekend stond om zijn schone milieu ongerept natuurschoon, niet alleen bedreigd door deze natuurramp maar ook door branden, groeiende afvalhopen en rondzwervend chemisch afval. “Israël doodt burgers, verwoest de infrastructuur en vernietigt daarbij ook nog de natuur van ons land,” aldus Green Line. “De uit de depots in Jiyyeh gestroomde olie staat nog altijd in brand en bedekt de hele omgeving met een laag vettige roet en as. Het vuur is zo heet dat treinwagons en het zand op het strand smelten.”
De tot voor kort maagdelijk schone stranden en rotsen tussen Jiyyeh en Beiroet en tussen Tabarja en Chekka in het noorden liggen onder een dikke laag stinkende zwarte smurrie. Op dit moment is 70 km kustlijn door de stookolie vervuild, dat is ruim 30% van de totale kustlengte. Door de wind en de zeestroming drijft de vervuiling richting het noorden. In de historische haven van Biblos, 40 km ten noorden van Beiroet, drijven grote aantallen dode vissen en schaaldieren. In zee zwemmen is uitgesloten: het water is pikzwart. De Libanese kust is broedplaats voor de groene zeeschildpad, een bedreigde diersoort. De eerder deze maand uit het ei gekropen jonge schildpadjes zullen de tocht naar schoner water niet overleven. Ook andere vissoorten worden door de milieuvervuiling in hun bestaan bedreigd. Volgens milieudeskundigen kan het jaren duren voor het oostelijk Middellandse Zeebekken zich zal hebben hersteld.
De Libanese minister van mileu Yacoub al-Sarraf noemt de olievervuiling de grootste milieuramp uit de Libanese geschiedenis. “We hebben niet genoeg materieel om zelfs maar te denken aan opruimen.” Al-Sarraf schat de kosten van het schoonmaken op minsten 50 miljoen dollar. “Maar omdat Israël ons de toegang tot zee belemmert kunnen we niet eens een begin maken.”
