Al meer dan twee weken wonen we in een (bijna) lege stad.
In de stadswijken zijn de parkeerplaatsen zo goed als leeg en er komt daar door de straten praktisch geen auto.
Het bankje tegenover mijn huis, waar altijd wel een paar oudere mensen op zaten, blijft leeg. Ik weet dat een paar van die mensen wel thuis zijn, maar wagen zich niet buiten, want als de sirene gaat,
kunnen zij zo vlug niet naar binnen om een schuilplaats te vinden.
Je hoort geen kinderstemmen meer, want zo ver ze nog thuis zijn, mogen ze niet buiten spelen. Waar is iedereen?
Het hondje van mijn buren blaft de hele dag. Zijn baasje komt wel
´s nachts thuis slapen, maar de kinderen en hun moeder zijn niet thuis.
Bijna nergens hangt was buiten.
De motor van de pizzabezorger horen we niet meer.
Vogels zingen niet.
Je hoort de stilte en je wacht . . . . . . .
Hoe kan een stad zo leeglopen, terwijl een uur rijden van hier het leven doorgaat. In volle teugen geniet men daar van de vakantie, van theater en restaurants. De stranden zijn vol. Het leven gaat verder.
An Shachar
Secretaris bestuur Beth Joles
In ons Magazine van 28 juli vroegen we de lezers van joods.nl om zelf een bijdrage te leveren aan de inhoud van onze website, in de vorm van opinie- en discussiestukken, sfeertekeningen, overdenkingen e.d. U kunt uw bijdrage per e-mail sturen naar redactie@joods.nl. Vergeet niet een onderwerp in de onderwerpsregel te vermelden! |