“The fence, da fence, defense”

Onder deze fraaie maar onvertaalbare titel geeft de Israëlische historicus Micah Halpern zijn persoonlijke visie op de betonnen schutting die Israël en de Palestijnse gebieden van elkaar moeten scheiden.

Er worden de laatste tijd op z’n zachtst gezegd nogal wat woorden besteed aan een schutting rondom Israël. Wat heet, het is al dagen voorpaginanieuws.Het lijkt op het eerste gezicht wel aantrekkelijk, een afscheiding als het perfecte alternatief voor een vreedzame oplossing. Maar in feite is het idee voor deze afscheiding een bijzonder zwakke oplossing voor een realiteit die al moeilijk genoeg is.Ik heb alle argumenten van beide kanten gehoord. Ja, ik weet dat goede schuttingen goede buren maken, zoals de internationale gemeenschap graag als argument aanvoert. Maar in dit geval snijdt het argument geen hout.Deze schutting is niet te verdedigen, en daarom totaal onpractisch. Een schutting werkt alleen als beide kanten een hermetische afscheiding willen. BEIDE kanten. In het onderhavige geval kan geen van beide kanten een hermetische afscheiding overleven. Het zal er op neerkomen dat er aan Palestijnse kant enorme ghetto’s onstaan waar de bewoners zullen verhongeren. Aan Israëlische kant zullen de kolonisten die aan de andere kant van de Groene Lijn wonen in een isolement terecht komen. Daar is geen oplossing voor.In de praktijk komt het er op neer dat vrijwel alle 200.000 Israëli’s die buiten de omheining wonen volledig aan de willekeur van de terroristen zullen zijn overgeleverd.In politiek opzicht zijn de gevolgen van de bouw van de omheining bijzonder complex en ingrijpend. Neem bijvoorbeeld dit aspect: door het oprichten van deze verdedigingslinie mag je, zonder een spoor van twijfel, stellen dat Israël de nieuwe grenzen van een Palestijnse staat bepaalt. Tegelijkertijd brengt Israël de veiligheid in gevaar van de eigen burgers die in de nederzettingen in Judea en Samaria op de westelijke Jordaanoever wonen. Het komt er in wezen op neer dat Israël de grenzen van de nieuwe Palestijnse staat vastlegt en dat alle Israëlische staatsburgers die buiten de omheining wonen gijzelaars worden van een vijandige Arabische staat. De staat Israël die de grenzen bepaalt van een Palestijnse staat! Wie heeft in zijn stoutste dromen ooit een dergelijk scenario kunnen voorzien, en toch is het een niet eens zo ondenkbare realiteit. En die nieuwe staat zal het hele gebied omvatten dat zich aan de andere kant van die schutting bevindt.Maar het grootste probleem waar we door die schutting mee geconfronteerd worden heeft niets met politiek van doen, maar des te meer met verdediging en veiligheid. De schutting komt gewoon te laat. Nù een schutting optrekken lijkt op het sluiten van de schuurdeuren als de dieren naar buiten zijn. Alsof je pistolen en messen aan stewardessen geeft. Als de kaper aan boord is, is het al te laat. Het is zelfs al te laat als ze op het vliegveld zijn. De enige manier om terreur effectief te bestrijden is een goed werkende inlichtingendienst in combinatie met alle veiligheidsdiensten. Dat betekent samenwerking op alle fronten.En dan is er nog een practisch aspect: De schutting zal alleen die terroristen stoppen die op weg zijn om een aanslag te plegen.Wat een hek genoemd wordt is veel meer dan een aaneenschakeling van palen en kettingen: het is een high-tech afscheiding bestaande uit betonnen wanden van tien meter hoog, met versperringen, diepe geulen en greppels, met hekken voorzien van schrikdraad en sensoren, met bundels scheermesdraad, schijnwerpers, videocamera?s en andere technische snufjes.De schutting loopt over heuvels en door dalen. Politici zullen maandenlang debatteren welke boom binnen de lijn moet vallen en welke erbuiten. De afscheiding zal ruwweg de Groene Lijn volgen van voor 1967, de Zesdaagse Oorlog; dat verklaart waarom de nederzettingen op de westelijke Jordaanoever buiten de afscheiding zullen vallen. En dat alles voor een prijs van $ 2 miljoen per kilometer. De eerste fas