We verlangen er altijd naar. We zoeken er soms een leven lang naar. Liefde, verliefd zijn, geliefd worden, de grote liefde. Maar wat is dat, liefde. Is dat hetzelfde als houden van?
Ik denk het niet. Je kan van heel veel dingen houden. Chocolade, vakantie, muziek, boeken, je ouders, kinderen, je huisdier. Maar echt houden van, de grote liefde ontmoeten, dat weet je pas als je dat samen met iemand mag beleven.
Omdat velen niet weten wat het betekent om oprecht van iemand te houden blijven even zovelen een leven lang alleen. Soms denkt men dat de grote liefde op bestelling geleverd kan worden. We horen vaak: “Ik wil een partner maar dan moet hij of zij wel…..” en vul dan verder maar in. Een partner onder voorwaarden noem ik dat ook wel. Hij of zij moet aan een heleboel voorwaarden voldoen om te verdienen dat er van hem of haar wordt gehouden.
Veel mensen zijn op zoek naar datgene wat ze zelf niet hebben. Ze zoeken iemand om compleet mee te worden. Omdat ze bij zichzelf iets missen mag een partner die leegte opvullen. Hebben ze zelf een maatje meer, dan moet een partner slank zijn. Hebben ze zelf een bril of lenzen, een partner mag dan geen bril hebben. Hebben ze zelf kinderen, een nieuwe partner mag die niet hebben. De zoektocht naar een partner is een zoektocht naar het gemis in jezelf.
Als je er in slaagt je eigen tekortkomingen onder ogen te zien dan pas ben je in staat volledig van iemand anders te gaan houden. Want alleen als je van jezelf houdt kun je oprecht van een ander houden. Ongeacht of die persoon nou dik of dun is, lang of klein is. Want al die uiterlijkheden zijn wat het woord al zegt: de buitenkant. Voldoet iemand niet aan het ideaalbeeld dan is deze per definitie al afgeschreven als toekomstige geliefde.
Mijn vader leerde me al jong: “Lea: ik zeg altijd: hou een beetje van me, maar hou lang van me.” En ik weet het zeker, een beetje houden van kan een leven lang duren.
Lea Pagrach-van Coeverden
Stichting Jingles, Jentl en Jewell