Uit het dagboek van een vredestichtertje. Afl. 60: met de hem kenmerkende ironie beziet Eldad Kisch de acties van de tegenstanders van de ontruiming van de Gaza-strook, en vraagt zich af waar de oproep van alle Palestijnse medische organisaties om samenwerking met Israël te verbreken toe zal leiden.
De acties van de tegenstanders van de ontruiming van de Gazastrook
zijn in volle gang. Na eerst met groot succes het verkeer op de grote
kruispunten te hebben belemmerd, hadden ze weer een nieuwe taktiek
bedacht. De sloten van de regeringskantoren, waar het publiek zijn
dienstverlening krijgt, worden ‘s nachts met epoxylijm dichtgesmeerd.
De kantoren konden zodoende ‘s ochtends niet dan na eindeloos gedoe
geopend worden. Ook enkele betaalautomaten moesten het ontzien. Dat zal
de beweging vast geliefd maken onder de stille meerderheid. Zou je
denken. Maar zie, de mens wikt en god beschikt. Volgens de laatste
opiniepeiling is de steun die Sharon geniet voor zijn
ontruimingsplannen gedaald van 65 % tot onder de 50 %.
Er wordt dezer dagen een wekelijkse televisieserie in zes afleveringen
vertoond over ons conflict met de Palestijnen. Een bekende
T.V.-persoonlijkheid* vroeg, met zijn Sony video opnames makend,
onschuldige vragen op alle knelpunten tussen Palestijnen en settlers.
De settlers komen er niet mooi uit te voorschijn. Waarom krijgen we
deze serie ueberhaupt te zien, nadat hij ruim een jaar in de la heeft
gelegen? De zender die hem vertoont is zijn T.V. concessie kwijt, dus
nu durven ze wel in die paar weken dat ze nog in de ether zijn.
Mijn geliefde organisatie Physicians for Human Rights
beleeft weer een periode van grote opwinding. Een open brief aan de
wereld, getekend door alle Palestijnse medische organisaties, waaronder
ook die waar wij nauw mee samenwerken, veroordeelt in krasse termen
alle samenwerking met Israëlische officiele medische instanties, als
verraad aan de Palestijnse zaak. Vooral, maar niet alleen, waar
het gaat om ‘gedwongen’ samenwerking van bovenaf, d.m.v. fondsen die
door goedwillende buitenstaanders ter beschikking worden gesteld om
zulke samenwerking te bevorderen. Volgens de onbewezen theorie: als
beide partijen maar schouder aan schouder werken, dan loopt dat
onherroepelijk op vrede uit.
Dit is dan, volgens de open brief, de meest verwerpelijke vorm van
samenwerking. Maar ook contacten met enige instantie die niet luid de
Israëlische bezetting afwijst, zijn uit den boze. De open brief houdt
dat die samenwerking alleen maar valse schijn is, dat dit de vrede niet
zal bevorderen, nee, erger nog, de huidige toestand zal bestendigen. De
Palestijnse politieke hard-liners hebben altijd gehouden dat elke vorm
van cooperatie van de duivel is, en kennelijk is het nu de beurt van de
medische samenwerking om een douw te krijgen.
Volgens mij proberen de Palestijnse medische organisaties, die vast
door Hamas als fellow-travelers worden beschouwd, zich van een
vijgenblad te voorzien. Nu kan ik begrijpen dat ze daar flink in de
tang zitten, maar een beetje civiel-courage had ik ook wel gehoopt te
ontmoeten.
Nou, gelukkig is PHR gewogen en niet te licht bevonden. Wij (PHR)
krijgen nu allerlei gefluisterde berichten, dat ze ons niet bedoelen,
maar dat zeggen ze liever niet hardop. Zelfs ga ik over een paar dagen
over nieuwe samenwerking praten in Nablus; niet verder vertellen.
Toch zijn wij onaangenaam getroffen door die brief. Je hoopt dan toch
dat mensen waar we al 17 jaar mee samenwerken zich niet laten
ringeloren, maar misschien is dat te veel verwacht onder de
omstandigheden waar hoe extremer, hoe meer gezag. Jammer. Het stemt wel
pessimistisch.
De enige grappige passus in de open brief was dat eventuel
