Kendisi bankaya kredi başvurusuna çıktığını ve dönerken uğramak istediğini dile getirdi sikiş Babamla araları biraz limoni olduğu için epey stresli olduğunu ve biraz masaja ihtiyacı olduğunu söyleyince hemen onun omuzlarını ovalamaya başladım porno Daha sonra annemi iyice rahatlatmak için onu masaj yatağına yatırmadan önce üstündeki elbiseyi çıkarmasını söyledim erotik hikayeler Kendisi hazırlandıktan sonra beni yanına çağırdı ve bende oraya gidip masajına başladım porno hikayeler Onu biraz elleyip kıvama getirdikten sonra üstünde ki havluyu çektim ve çıplak bedenini okşamaya başladım porno izle En sonunda elimi onun bacak arasına götürünce aramızda hiç beklemediğim şeyler yaşandı türk porno Siyahi genç adam boş zamanlarında kuryecilik yaparak harçlığını çıkarmaktadır türk porno Gün içerisinde binbir çeşit insanla karşılaşır fakat böylesini uzun zamandır görmemiştir hd porno Olgun bir kadının evine paket attıktan sonra kadının kendisine çıplak fotoğraflar atmasının üzerine eve geri döner sikiş İçeri girdiğinde olgun kadını yarı çıplak bir şekilde bulan eleman paketi teslim ettikten sonra karıyı yere oturtur sikiş ve siyahi yarrağını onun ağzına dayar Güzelce yalattıktan sonra koca götlü milfi kucakta hoplatarak siker ve mükemmel bir seks deneyimi yaşar altyazılı porno Ünlü bir şirkette oyuncu olan eleman, çalışmalarını yaparken kendisini evden almaya gelen çalışanını içeri davet eder porno Onunla prova yaparken bir yandanda kadının bacaklarına bakan elemanFacebookInstagramLinkedinTwitterVimeoYoutube
Het ingezonden artikel ‘Joden zijn moreel niet superieur” door EAJG-bestuurslid Jaap Hamburger in de Volkskrant van 14 mei jl. brengt veler pennen in Joods Nederland in beweging. Na Ruben Vis en David Cohen Paraira (CJO) is het nu Bloeme Evers-Emden die haar verontwaardiging onder woorden brengt.
Wie volgt?
Een lezeres van joods.nl stuurde ons de tekst van het gewraakte artikel
(waarvoor dank). Daaronder de ‘Afrekening met de heer Jaap Hamburger’
door Bloeme Evers-Emden, die door de Volkskrant geweigerd werd.
Joden zijn moreel niet superieur
door Jaap Hamburger
De Volkskrant, Forum 14 mei 2005
Het wordt tijd dat de niet-joodse ‘buitenwereld’ joden
behandelt en bejegent als gewone burgers en aan de joodse gemeenschap
geen bevoorrechte morele positie meer toekent, vindt Jaap Hamburger.
De uitingen van woordvoerders van joods Nederland geven de indruk te
komen uit een makkelijk verongelijkte, narcistische gemeenschap .
Het is een bont kruidje-roer-meniet-gezelschap van dames en heren dat
de cultus van het ‘historisch slachtofferschap’ naar nieuwe hoogten
heeft gestuwd, terwijl het leeuwendeel na de oorlog geboren is en er
feitelijk niets meer te klagen of te zeuren valt.
Rabbijn Raphael Evers hoort ertoe en Leon de Winter en Jessica
Durlacher en ook Bloeme Evers-Emden. Ik schrijf haar met aarzeling
vanwege haar vreselijke persoonlijke geschiedenis, die wel in de oorlog
wortelt. En natuurlijk de columnist van het Nieuw Israëlietisch
Weekblad, Philip Mok, voor wie schrijven gelijkstaat aan schelden en
die niet meer in staat moet worden geacht waarheid van leugen te
scheiden.
Niet alleen bij woordvoerders, ook bij organisaties en in publicaties
van joods Nederland treft vaak de naar binnen gekeerde en tegenover de
buitenwereld defensieve en tegelijk eisende houding.
Wij van de joodse gemeenschap zijn tot op het bot verwend met aandacht
uit politiek, media en maatschappij, met begrip, geld en voorzieningen,
met herdenkingen, monumenten, tentoonstellingen, met interviews,
publicaties, websites, met toespraken en bijeenkomsten.
Het kan niet op, en het heeft van ons Rupsjes nooit genoeg gemaakt. Of
het nu gaat om bezuinigingen op het Joods Maatschappelijk Werk, de
toepassing van de Wet Uitkeringen Vervolgingsslachtoffers (WUV) voor
joden in de bezette Palestijnse gebieden, kritiek op Israël, vermeend
of sporadisch echt antisemitisme, wij staan onmiddellijk op onze
achterste benen. De oorlog levert het morele krediet om het zwijgen op
te leggen aan politiek en samenleving, en die laten zich dat uit
schroom welgevallen. Tegen de holocaust is geen kruid gewassen.
Intern is het beeld van de joodse gemeenschap veel diverser, zo divers
dat het de vraag is of er eigenlijk wel ‘een gemeenschap’ is. Men doet
graag alsof, als verweer bij voorbaat tegen de buitenwereld. Er wordt
solidariteit beleden, en tegelijk wordt er sektarisch geruzied, maar er
zijn ook onafhankelijke meningen en zinnige discussies, zoals in het
blad Levend Joods Geloof en ook wel in het Nieuw Israëlietisch Weekblad.
Het wordt tijd dat die ‘gemeenschap’ zich bevrijdt van individuen en
organisaties die zich zo zelfvoldaan en overtuigd van hun morele
superioriteit opwerpen als haar woordvoerders en belangenbehartigers.
Degenen die emotioneel nog steeds leven in de nadagen van 1940-1945
zijn als vertegenwoordiger ongeschikt. De wereld is veranderd, het
evenwicht tussen vooruitzien en herdenken moet hersteld .
Het wordt tijd dat men zich openstelt voor kritiek van derden en
bedenkt dat vuile was die niet wordt buitengehangen, erbarmelijk gaat
stinken. Ik heb het oog op de misplaatste identificatie met
