Recensie ‘Ontmoetingen in de hel’


Wekelijks bespreekt joods.nl een boek uit de Verbum Holocaust Bibliotheek. Vandaag, ‘ontmoetingen in de hel’. Het beschrijft niet zozeer de verschrikkingen van Auschwitz-Birkenau, het is een boek van lotgenoten en menselijke warmte in de kilte van het vernietigingskamp.

‘Ontmoetingen in de hel’ is een boekje van een vijftigtal pagina’s in
de Holocaust bibliotheek memoires en heeft als ondertitel: ‘
Auschwitz-Grosz Rosen.’ Hanna Hammelburg is overlevende en schreef dit
boekje op
het einde van de vorige eeuw, wanneer “die deportatie zestig jaar
geleden” was en gaf het uit in eigen beheer, met een oplage van 200
exemplaren “om ten slotte te aanvaarden dat Auschwitz bij mijn leven hoort.”

Je zou dan ook verwachten dat het een onthullend boek zou zijn , waarin
ze de gruwelijkheden van de holocaust en concentratiekamp van zich af
zou schrijven . Maar ze kiest voor heel wat anders: Ze heeft geschreven
over “wonderbaarlijke ontmoetingen” met mensen die haar op een of
andere manier geholpen hebben, gered van de dood, hun vriendschap
gegeven: “Wonderbaarlijke ontmoetingen in de hel.”

Haar moeder stuurt haar naar de juiste rij om aan te schuiven, een
Pools meisje geft haar de raad te zeggen dat ze dokter is, de Joodse
hoofdarts, Enna, is er net weer altijd om haar in de juiste richting te
sturen, met Erica, de deurwachtster sluit ze innige vriendschap. Genia,
een Pools meisje, geeft haar van haar eigen kostbare thee, als ze erg
ziek is.  Anna, een andere dokter , waarmee ze op het einde van de
oorlog naar andere kampen overgebracht wordt, en uiteindelijk drie
SS’ers die –  weliswaar al na de invasie in Normandie – haar van de
dood redden.

Het boek laat een eigenaardige indruk na van onbestemdheid en vaagheid.

De schrijfster zegt wel dat  “in een concentratiekamp geen
logische antwoorden op logische vragen” bestaan, ze beschrijft ons wel
hoe ze plots beseft wat die rook betekent die uit de schoorstenen komt
van de verbrandigsovens, hoe ze nog altijd angst heeft om op reis te
vertrekken, als gevolg van haar deportatie, ze vermeldt wel even hoe ze
honger leed, hoe vuil en mager en in lompen gekleed ze er moet 
uitgezien hebben, dat ze Mengele ontmoet heeft, dat er Joodse
opzichters waren, dat er een ploeg meisjes was die de bezittingen van
vermoorde mensen sorteerde, dat er een ‘rijk’ blok was, dat er een
handeltje bestond binnen het kamp…..

En dat wil je natuurlijk graag uitgelegd krijgen, dat wil je net weten:
Hoelang was ze ondergedoken, hoe werd ze ontdekt, waarom vond ze dat ze
” van huis uit te veel beschermd” was, wat gebeurde er met die berg
speelgoed , hoe kon Erica foto’s bewaren, hoe ontdekt ze dat er een
tante in het kamp verbleef, hoe was Mengele, hoe konden ze plots
weigeren met de SS-bewaking mee te gaan, toen die vluchtten, wat deed
ze net toen ze na de bevrijding in Georenthal in “een roes” leefde
……..

Dit boek maakt deel uit van de ‘Verbum Holocaust Bibliotheek‘. Andere boeken in deze serie zijn:
– Leven met de dood, een vrouw overleeft Birkenau;
– Het Auschwitz album, reportage van een transport;
– Ontmoetingen in de hel, Auschwitz- Grosz Rosen;
– De getto’s van Hitler, Stemmen uit een belegerde samenleving;
– Heinrich Himmler, De architect van de Holocaust.

Bron: vrijzinnighumanisme.be, 2 februari 2005 

Bestelinformatie:

Advertentie (4)

Wekelijkse Nieuwsbrief

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief (of klik op het kruisje rechtsboven)