Toe Bisjvat, het nieuwjaarsfeest van de bomen.


Rosj Hasjana la-ilanot, het nieuwjaarsfeest van de bomen, wordt gevierd op de vijftiende Sjevat. Ted Musaph vertelt over de achtergronden van deze feestdag, die dit jaar volgens de Nederlandse kalender valt op 25 januari.

De Hebreeuwse lettercombinatie voor het getal 15 is tav-vav,
uitgesproken als Toe. De joodse kalender kent vier nieuwjaarsfeesten,
waarvan het begin van het joodse jaar op 1 Tisjrie de bekendste is. Dat
is Rosj Hasjana, de dag waarop wij elkaar een goed en zoet jaar (le
sjana tova ve metoeka) toewensen.

Twee andere nieuwjaarsfeesten zijn veel minder bekend en worden in onze
tijd niet meer gevierd. Ten eerste 1 Nisan, het nieuwjaar voor de
koningen en de pelgrims. Op drie feesten – namelijk op Pesach, Sjavoeot
en Soekot – moesten de pelgrims naar Jeruzalem optrekken om hun
offergaven naar de tempel te brengen. Ten tweede 1 Eloel, het nieuwjaar
voor het brengen van de tienden voor het vee.

Toe bisjvat, de dag waarop de amandelboom in Israël weer in bloei
staat, vieren we wel. De meeste regen is gevallen, de bomen beginnen
bloesem te dragen en de vruchten gaan rijpen. Toe Bisjvat is geen jom
tov, er geldt geen werkverbod en er is geen speciale liturgie voor de
dienst in de synagoge. In Israël is het een feestelijke dag en voor de
kinderen is het een nationale boomplantdag.


Speciale aandacht wordt gegeven aan de vruchten van het land, die op
die dag worden gegeten. Vijf vruchten worden expliciet in de Tora
genoemd (Deuteronomium 8,8): druiven, vijgen, granaatappelen, olijven
en dadels. De Tora noemt ook twee granen: gerst en tarwe. Amandelen
worden niet genoemd, maar die horen er toch echt bij, vanwege de
bloeiende amandelboom. Ook buiten Israël wordt deze dag gevierd en het
is een goede gewoonte om dan vruchten uit Israël te eten.

In de zestiende eeuw voerden aanhangers van de Kabbala in Tsefat een
seder in naar het model van de Pesach-seder. Dit gebruik verbreidde
zich eerst naar de joodse gemeenschappen rond de Middellandse Zee en
later naar sefardische gemeenschappen elders in Europa. Op de seder eet
men vier bekers wijn en eet men vruchten in bepaalde combinaties. Deze
sederviering wordt tegenwoordig nauwelijks meer gehouden.

Advertentie (4)