Rob Cassuto bezocht de jaarlijkse WIZO-middag in het Gelderse De Steeg. Centraal stond de feestelijke trekking van het winnende lot in de loterij waarvan de opbrengst bestemd is voor een goed doel in Israël.
Zondag 28 november was het weer zover, de jaarlijkse loterij van de
internationale zionistische vrouwenorganisatie WIZO. Dit keer werd het
evenement georganiseerd door de vrouwen van WIZO-Gelderland in het dorp
De Steeg, vlakbij Rheden. Dit keer moest ik er maar eens naar toe.
Omstreeks enen haalde ik E. op en reed uit Nijmegen de snelweg op naar
het noorden. E is een vertrouwde medepassagier aan boord.
Ze rijdt al jaren met mij mee van Nijmegen naar de liberaaljoodse sjoel
in De Steeg. Ze woont in mijn buurt en haar kleine gestalte staat
altijd trouw op de afgesproken tijd klaar op de stoep voor haar huis.
Ooit is ze voor de oorlog als meisje met haar ouders uit Duitsland
gekomen. Haar ouders zijn in de oorlog vermoord en E. is in de stad
Nijmegen, waar ze apart was ondergedoken, opgegroeid en heeft daar
gestudeerd en gewerkt als lerares. In haar jeugd heeft ze een ziekte
gehad die de stand van haar rug heeft aangetast en daardoor is ze erg
klein van stuk. E. is een dapper en vrolijk mens. Met de kinderen van
de kille (Joodse gemeente) maakt ze al jaren de afspraak, dat als ze
boven haar zijn uitgegroeid, dat ze dan van haar ze een rijksdaalder
krijgen (misschien is het nu twee euro). Meestal oogsten ze hun geld
als ze een jaar of twaalf zijn. Al heel wat kinderen hebben zo een
financiele meevaller geïnd.
In de auto nemen wij altijd heel wat onderwerpen door, van persoonlijk
tot politiek, we hebben het over de moslims, de interreligieuze
dialoog, de liberalen en de orthodoxen, over de rabbijnen en of God
echt bestaat (E. zegt dat ze agnost is en ik geloof, kort door de
bocht, in een ‘Scheppend principe’). Als ook maar een deel van onze
onderwegse conclusies over religie en maatschappij in de praktijk zou
worden gerealiseerd zou het land en de wereld beter af zijn.
Een ander onderdeel van onze auto-conversatie bestaat uit anekdotes en
witzen, want E. is bekend om haar fenomenale moppentrommel. Dankbaar
maakt ze gebruik van iedere gelegenheid om een frappante anekdote of
een toepasselijke grap te ventileren. Flink wat van mijn eigen
bescheiden humorvoorraad heb ik aan haar te danken. Vooruit, eentje
dan:
Kleine Sally komt hijgend de kamer binnen:
Papa, op straat loopt een arme man te roepen.
Ik wil graag een mitswe doen door die man te helpen.
Mag ik hem een euro geven?
Papa: Natuurlijk mag jij dat, lieve jongen. Hier is een euro, ga er maar gauw op af.
Na zo`n 20 minuten komt Sally terug.
Papa: ik ben trots op jou, Sal. Je hebt een goed hartje. Je zult, met G’ds hulp, een uitstekende joodse man worden.
Maar wat riep die man precies?
Sally: hij riep:”heerlijke ijsjes, een euro per stuk.”
Maar we waren op weg naar de WIZO…
De WIZO middag is in De Steeg, even voorbij Rheden. De bijeenkomst
vindt plaats in het kerkgebouwtje van de Samen-Op-Weg gemeente. Het wat
schuurvormige bouwsel wordt van die gemeente gehuurd door de
Liberaaljoodse Gemeente Gelderland en gebruikt voor haar diensten en
samenkomsten.
Boven de deur staat Eltheto ,”Hij kome” betekent dat in het oud-grieks;
het zal wel slaan op “Uw koninkrijk kome” uit het Onze Vader. Ik denk
altijd “Jawo, malchoetecha jawo”, (Hij kome, Uw koninkrijk kome, in het
Ivrit), ook nu weer, als ik binnenkom in de prettig-geanimeerde drukte
van arriverende en gearriveerde bezoekers van allerlei Joods pluimage.
De Gelderse WIZO-vrouwen hebben als hoofdattractie het cabaret
“Kwatsch” ge-engageerd en na een korte tocht langs tafels rijk voorzien
van nasj – bagels met zalm en roomkaas, gemberbolussen en boterkoek – ,
Israëlische wijnen, Chanoeka object
