‘Arafat liet de vrede altijd uit z’n handen vallen’, koos het Nederlands Dagblad als kop. Niet iedereen ziet de toekomst van het vredesproces even positief, blijkt uit de reacties die de redactie politiek verzamelde.
“Maar het is natuurlijk de vraag, of die kans ook wordt gegrepen. Het
is belangrijk dat er nu iemand opstaat die niet, net als Arafat, met
twee monden spreekt. Dat was het grote probleem. Naar de buitenwereld
toe sprak hij goede woorden, maar richting zijn eigen mensen heeft hij
nooit echt iets gedaan om de Palestijnse terreur aan te pakken.” Wat
dat betreft kan Huizinga zich goed vinden in de reactie van Shimon
Peres. “Die zei dat Arafats grootste verdienste zijn keuze voor de
vrede was, maar tegelijk de keuze voor geweld zijn grootste fout.” Ook
sluit ze zich aan bij de woorden van president Bush, die vorige week
sprak: ‘God hebbe zijn ziel’. “Dat is een mooie reactie bij iemand die
zo’n leven heeft geleid en zo veel op zijn geweten heeft. We dragen hem
nu aan God over.”
Nu Arafat is weggevallen hoopt de SGP dat de weg is geopend naar een
constructiever opstelling van de Palestijnen tegenover Israël. “Dat kan
alleen als zijn opvolger terrorisme en corruptie in eigen gelederen
echt aanpakt”, aldus Kamerlid Kees van der Staaij.
“Arafat heeft het Palestijnse volk een gezicht gegeven”, zegt W.
Lankamp van het Nederlands Palestina Komitee in reactie op Arafats
dood. Lankamp benadrukt de grote historische rol die de Palestijnse
leider heeft gespeeld.
“Die rol had heeft hij alleen maar kunnen spelen door zijn tomeloze
inzet, zijn indrukwekkende werkkracht. Als hij de corrupte slappeling
was geweest, waarvoor hij vaak versleten is, was hem dat niet gelukt.
Het prestige dat hij aan deze rol overhield, is altijd slecht begrepen
in Nederland”, zo luidt de verklaring van het comite.
Minister Bot (Buitenlandse Zaken) denkt dat de dood van Arafat een kans
biedt om het vresdesproces in het Midden-Oosten op gang te brengen. Bot
kenschetst Arafat als “een historisch leider” die “onvermoeibaar” heeft
gestreden voor een Palestijnse staat. De minister zei de Palestijnse
leider altijd te hebben gezien als de persoon zonder wie een oplossing
in het Midden-Oosten niet mogelijk was. “Arafat was een deel van het
probleem en een deel van de oplossing”, aldus de minister.
Bots partij, het CDA, laat zich in vergelijkbare bewoordingen uit.
Arafat speelde vaak een sleutelrol voor het bereiken van een oplossing
voor het conflict, maar stond die oplossing ook vaak in de weg, aldus
CDA-fractievoorzitter Verhagen. Er wordt volgens hem nu “een tijdperk
afgesloten dat gekenmerkt werd door terrorisme, maar ook daarna de
Oslo-vredesakkoorden met hoop op vrede met Israël en met hoop op
vestiging van een onafhankelijke Palestijnse staat”.
Voor de VVD was “Arafat geen Nelson Mandela die zijn volk naar vrede
leidde. Arafat liet de vrede altijd uit zijn handen vallen.”
VVD-Tweede-Kamerlid Van Baalen vindt niet dat Arafat een groot
historisch leider was. “Zijn overlijden zou mogelijk een nieuwe kans op
vrede kunnen zijn.”
Ronny Naftaniel, directeur van het Centrum voor Informatie en
Documentatie Israël (CIDI), vond Arafat een besluiteloos leider, die
geen duidelijke koers voer. “Hij was een historisch symbool en ik zal
hem zeker missen als een van de spelers in het Midden-Oosten, maar
politiek gezien was hij al dood.”
Eerste-Kamerlid Eimert van Middelkoop (ChristenUnie) hoopt dat de
decennialange worsteling van de Israëli’s en Palestijnen om vrede
voorbij zal zijn. “Maar toch zie ik voorlopig geen perspectief”, zegt
hij. “De politieke structuren die Arafat achterlaat, zijn door en door
corrupt. Verder zit aan Israëlische zijde premier Sharon in een
legitimiteitscrisis, vanwege zijn ontruimingsplan voor de Gazastrook”,
aldus het Eerste-Kamerlid. De rol voor de internationale gemeens
