Een radiodocumentaire van het Humanistisch Verbond over dichteres Ronnie Goldstein-van Cleef. Ze vertelt het verhaal van haar jeugd, de oorlog en het leven daarna aan programmaker Bert Boelaars.
Uitzending: vrijdag 27 augustus van 15.02- 15.45 uur op 747 AM
Nog altijd
Ik pendel door de nacht van uur naar uur
slapend en wakend, huiverend van pijn
dromen zijn korte monsters.
Huilend houd ik mijn handen voor het vuur
van angst, verlies en dood
en wonden van verdriet.
Dit moet een overlevend leven zijn
maar door de lange jaren blijft de trein
haar sporen kerven in mijn huid.
Uitgeput schreeuw ik het daglicht wakker.
Ronnie Goldstein-van Cleef (1921) begon als zestienjarig joods meisje
in Den Haag met het schrijven van gedichten na de machtsovername van
Hitler. In 1944 werd Ronnie verraden en op transport gesteld naar
Auschwitz. Hier ontmoette ze o.a. Anne Frank, die ze omschrijft als
?lastig¹. De gruwelijke ervaringen in het concentratiekamp verwerkte
Ronnie in gedichten en tekeningen. Ze vertelt het verhaal van haar
jeugd, de oorlog en het leven daarna aan programmaker Bert Boelaars.
Afkomstig uit een liberaal-joods gezin moest ook Ronnie in de oorlog de
gehate gele ster dragen. Ze raakte betrokken in het verzet en werd
koerierster. Totdat ze werd verraden. Met een aantal vrouwen uit
Amsterdam – onder wie de zusjes Frank en hun moeder – werd ze op
transport gesteld naar Auschwitz. Toen Ronnie roodvonk kreeg kwam ze
door toedoen van een Hongaarse dokter (‘een engel’) in de zogenaamde
schurftbarak terecht – deze was veiliger dan de ziekenbarak. Hier
verbleven ook Anne en Margot Frank. Ronnie herinnert zich de jonge Anne
als ‘een ontevreden, lastige puber die moeite had om zich aan te
passen. Dat moesten we tenslotte allemaal’.
Weer door toedoen van de Hongaarse arts kwam Ronnie terug in de
Hollandse barak. Het werd haar redding. De zusjes Frank werden op
transport gesteld naar Belsen en overleden er aan uitputting. Moeder
Edith is in Auschwitz overleden.
Ronnie kwam terug met een zwaar kampsyndroom, waarvoor ze meer dan twintig jaar in therapie is geweest.
Ronnie Goldstein publiceerde drie dichtbundels: Buitendraads
(1979), De zilveren vrouw (1984) en Een hoed vol liefde (1990). Haar
gedichten zijn permanent tentoongesteld in het herinneringscentrum van
kamp Westerbork.
Samenstelling: Bert Boelaars
