De recentste aflevering van ‘Vers geperst’, het wekelijkse, zeer onderhoudende ‘re-zine’ van journalist-schrijver Jan Bletz. bevat o.a. een onthullend verhaal over autofabrikant Henry Ford.
De autofabrikant Henry Ford is de geschiedenis ingegaan als een van de
eersten die gebruik maakte van de lopende band. Een man van het grote
gebaar, die het bezwaar dat zijn fabrieken rijdende eenheidsworsten
voortbrachten wegwuifde met oneliners zoals: “Ze kunnen elke kleur auto
krijgen die ze willen, zolang het maar zwart is.” Minder aandacht is er
voor zijn politieke denkbeelden, die heden ten dage heel wat minder
bewondering oogsten dan zijn ideeën over rationalisering van het
productieproces.
Ford was antisemiet, en niet zo’n beetje ook. Hij had zijn eigen
antisemitische blad, de Dearborn Independent. Hij verspreidde de
zogeheten Protocollen van Zion (een naar alle waarschijnlijkheid
vervalst geschrift uit 1840, waarin een joods plot werd beschreven om
Judaïsme wereldwijd te verspreiden). In een eigen boek, ‘The
International Jew’, schilderde Ford de joden af als
‘wereldbolsjewisten’ en ‘revolutiemakers bij uitstek’. Later zou Ford
een van de eerste financiers worden van Adolf Hitler, die zich in ‘Mein
Kampf’ een groot bewonderaar van Ford betoond had en in zijn kantoor
een foto van de ondernemer had opgehangen. Kort voor de Tweede
Wereldoorlog werd Ford geridderd in de hoogste Duitse Orde voor
buitenlanders, ‘Het Grootkruis van de hoge orde van de Duitse Adelaar’.
Zijn bedrijf grote belangen in Nazi-Duitsland.
Het is verleidelijk te denken dat er verband bestaat tussen de
antisemitische en economische denkbeelden van Ford. Of, meer in het
algemeen, dat de industriële werkwijze met zijn ver doorgevoerde
arbeidsdeling iets te maken heeft met antisemietische denkbeelden. Of
misschien alleen de industriële werkwijze binnen de autoindustrie en
antisemitisme. Hitler had tenslotte ook ‘iets’ met auto’s; hij liet
autowegen aanleggen en er was hem veel aan gelegen dat de Volkswagen
Kever die door Ferdinand Porsche was ontwikkeld zou uitgroeien tot het
Duitse antwoord op de T-Ford.
Lees verder bij Vers Geperst 31 – 30-7-2004