Vandaag doen de middelbare scholieren in Israël eindexamen wiskunde. Zouden kinderen op school niet meer profijt hebben van vakken die ze voorbereiden op het Echte Leven, vraagt Dani Evers zich af.
Vandaag is het wiskunde bagroet (eindexamen) in Israël. Succes met dit
meest gehate vak, het moeilijkste, en vaak een maatstaf voor het te
voorspellen succes van een leerling in zijn verdere leven. In het
algemeen worden in Israël als profane vakken engels en wiskunde als
belangrijkst genoemd, vakken die ook op veel jeshivot worden gedoceerd,
want ‘daarzonder kun je niet’.
Wat Engels betreft moge dat zo zijn, wat wiskunde betreft weet ik het
nog helemaal niet zo. In mijn schooltijd heb ik zelfs genoten van de
wiskunde, had er wel aanleg voor, behaalde prima cijfers, en dacht dat
ik inderdaad belangrijke zaken leerde. Nu sta ik een kleine twintig
jaar na mijn eindexamen, en ik vraag me af: wanneer heb ik het ooit
nodig gehad in mijn leven dat ik weet hoe ik de raaklijn van twee
vlakken in de ruimte kan berekenen? Is het erg belangrijk dat ik een
algoritme kan trekken? Het feit dat ik een afgeleide van een derde
graads functie in een oogwenk neerschrijf? Heb ik er wat aan in mijn
leven?
Natuurlijk, mensen als ik, die in de hi-tech werkzaam zijn, hadden dat
soort dingen nodig voor hun studie (daarna ook alweer in de
vergetelheid geraakt ? bij veel computerwerk is het volledig
overbodig), maar waarom zijn dit soort vakken gekozen om op de
middelbare school gedoceerd te worden? Waarom is scheikunde en
natuurkunde dusdanig belangrijk dat alle kinderen eraan moeten hebben
?geroken?? Ik denk dat er nog wel een paar vakken zijn die de
aanstaande volwassene een betere voorbereiding op het leven kunnen
geven.
– als men mij een beetje de beginselen van de medische kunst
bijgebracht had, had ik beter door gehad wat ik moet doen als mijn kind
van de fiets valt
– als ik onderwijs zou hebben gehad in staatskunde en internationale
betrekkingen (en niet een half uurtje per week gedurende een jaartje)
had ik de wereldlijke politieke ontwikkelingen en waar de kranten
boordevol van staan, beter kunnen begrijpen
- als er ook psychologie op het lesrooster had gestaan, zou ik misschien een waardevoller en begripvoller medemens zijn geweest
- als er een voorbereiding zou zijn geweest in zaken die we bijna
allemaal dagelijks het hoofd moeten bieden, zoals een liefhebbende
echtgenoot en een verantwoordelijke en empatische ouder zijn, zouden er
misschien heel wat minder alleenstaande mensen bestaan, en heel wat
minder kinderen die het zien van hun beide ouders niet elke dag
vermogen te genieten. - als ik op school wat meer van de kunst had opgestoken, zou ik
misschien nu niet denken dat veel uitingen van de moderne kunst in
feite uitingen van onkunde en bederf zijn - waarom hebben wij op school niet geleerd hoe de effectenbeurs
werkt, zodat de één daar niet al zijn geld verliest, en de ander er
niet veel te laat in stapt en zijn miljoentjes misloopt?
Ik denk dat het allang tijd is de voor mij interessante wiskunde te
schrappen, en op de school de kinderen voor te bereiden op het Leven.
Dani Evers werd geboren in Amsterdam. Na zijn middelbare school ging
hij naar Israël, waar hij o.a. psychologie en computerwetenschappen
studeerde. Evers woont met zijn gezin op de Westbank, in de kleine
gemeenschap Yakir.
