Dienstweigering en andere juridische perikelen


Nederzettingenbewoners en hun sympathisanten moeten ophouden altijd de brave en gezagvrezende burgers te zijn, als hun rechten keer na keer met voeten getreden worden, vindt Dani Evers.

De Commissie van Rabbijnen van de nederzettingen hebben hun mening geuit
dat een soldaat of een politieagent die opgedragen wordt Joden hun huis
uit te sleuren om hem in persoonlijke ballingschap te sturen, bevel
moet weigeren.

Wauw, wat een buitenkansje voor de linkse gelegenheids-liefhebbers van
de wet! Hier kunnen we wat van gaan maken! Alle Rabbijnen in de nor!
Eenieder die een Rabbijn vanaf vandaag iets gaat vragen, moet thuis
afgeluisterd worden, want misschien organiseert hij een revolutie om de
democratie omver te werpen! ?Eeh, dienstweigering bij ons?, zal deze
schijnheil desgevraagd antwoorden, ?nee dat is iets heel anders?.

Inderdaad, ik geef hem groot gelijk. Inderdaad is dat wat heel anders.
Het leger is, per naam, een verdedigingsleger. Het leger bestaat om de
burgers van Israël te verdedigen tegen de niet aflatende gruwelijke
vijandigheid van de Arabieren. (Als een deel van die verdediging soms
ook een aanval inhoudt, is dat een zaak van de legerleiding.) En als
dat verdedigen betekent dat er op dit moment een bom vanuit een
vliegtuig boven Aza geworpen moet worden om een zelfmoordenaar-op-weg
te raken en te stoppen, dan is dat verdediging. Dienstweigeren in zo?n
geval is verraad. Niet minder, want de verdediging van de
slachtoffers-van-straks is hier verwaarloosd. Echter dienstweigeren van
een bevel om kindertjes van hun speelgoed te scheuren, of om sjoels op
te blazen, is een verplichting van het geweten. Wie zoeits niet weigert
is een slaaf van het systeem geworden, en heeft zichzelf het denken
blijkbaar ontzegt.

Heel goed en moedig, dit advies. De nederzettingenbewoners en
sympathisanten hebben altijd al de neiging om vooral lieve burgers te
zijn, en ter protest alleen een stille demonstratie te houden, na
vergunning natuurlijk, en dan is dit is een verfrissend geluid. We
moesten eens ophouden altijd de brave en gezagvrezende burgers te zijn,
als onze rechten keer na keer met voeten getreden worden:

  • de enige radio die onze gedachten vertolkte, is onwettig
    verklaard, en het wetsvoorstel die deze radio (Arutz 7) weer de lucht
    in zou moeten helpen, is na aanname door 120 gekozen Knesset-leden,
    ?onwettig? verklaard door een paar ondemocratisch benoemde rechtertjes
  • links dienstweigeren is, als uiteengezet, omhuld met een aureool van idealisme en zelfopoffering
  • ministers die zich dermate schandalig gedragen dat ze zelfs een
    andere opinie dan die van de premier te berde durven brengen, worden
    ontslagen
  • rechtse activisten zitten maanden in arrest zonder proces, of
    worden tientallen keren voor de rechter gedaagd zonder dat het tot een
    veroordeling komt

Zo kunnen we nog wel even doorgaan, helaas. Het advies dienst te
weigeren is, (behalve het feit dat veertig procent van de soldaten naar
Rabbijnen luisteren, en het ontruimen van nederzettingen zonder bijna
de helft van het leger een beetje moeilijker wordt), een terecht advies.

Dani Evers werd geboren in Amsterdam. Na zijn middelbare school ging
hij naar Israël, waar hij o.a. psychologie en computerwetenschappen
studeerde. Evers woont met zijn gezin op de Westbank, in de kleine
gemeenschap Yakir.

Advertentie (4)