In foto’s, video en tekst doen Israëlische soldaten verslag van het leven in Hebron, waar militairen, Palestijnen en kolonisten vaak op zeer gewelddadige wijze elkaars pad kruisen. Inez Polak (Trouw) ging kijken en sprak met de bedenker van de tentoonstelling.
Beschaamd vertellen militairen over de schrikgranaten die ze voor de grap naar Palestijnse kinderen gooiden, over het pasgetrouwde stel dat ze in het nauw dreven, over hun passieve houding toen kolonisten Palestijns bezit vernielden.
Na hun drie jaar durende dienstplicht besloot een groep van ruim 80 infanteristen dat Israël te weten moest komen hoe ‘de krankzinnige werkelijkheid’ in Hebron er uit ziet. In Hebron wonen 130.000 Palestijnen en ca. 500 kolonisten, verdeeld over drie enclaves.
De soldaten legden hun ervaringen vast in foto’s en video’s, met de bedoeling in het reine te komen met wat zij gedaan hebben en om anderen te waarschuwen. De tenstoonstelling is georganiseerd door 3 onlangs afgezwaaide soldaten van de Nahal-brigade en is te zien in de school voor fotografie in Tel Aviv.
"Nu pas realiseren we ons wat voor vreselijk verkeerde dingen we hebben gedaan,", vertelde Micha Kurz (20) aan Maariv. "We mogen niet langer zwijgen. Wij vinden dat iedere soldaat dit moet zien en erover moet praten. Dit soort dingen mogen nooit meer gebeuren." De soldaten weigeren overigens met buitenlandse journalisten te spreken.
In twee hoeken van de tentoonstellingsruimte zijn video-opnames te zien waarop soldaten met onherkenbaar gemaakte gezichten en stemmen vertellen over hun ervaringen en hun spijt betuigen. Hun verhalen beschrijven het veranderingsproces door de voortdurende spanning, de angst en de lange werkuren waardoor ze Palestijnen uiteindelijk niet meer als mensen waarnemen. "Mij werd geleerd dat een kind van acht en een oude vrouw van van negentig niets meer of minder zijn dan potentiële terroristen, en daarna pas Palestijnen of Arabieren, en pas als laatste dat het ook mensen zijn,", vertelde Kurz aan dagblad Yediot Aharonot.
Er zijn foto’s te zien van groepjes militairen gezellig met elkaar in de barakken tot foto’s van gevangen Palestijnen geblinddoekt en met gebonden handen langs de kant van de weg liggend.
Maar de meeste foto’s laten zien hoe de soldaten Hebron zagen: door het vizier van een geweer. Op een van de foto’s rust het focus op de borst van een Palestijn die op het dak van zijn huis staat. Een andere foto’s toont de stad in het onwerkelijke groene licht van een nachtkijker. Dat het leven van de Palestijnen in Hebron onder voortdurende spanning staat is onmiskenbaar.
Yehuda Shaul (21), de initiatiefnemer van de tentoonstelling, zei in een interview voor het Israëlische televisiekanaal Channel 10, terwijl hij wees op een foto van een soldaat staand naast vier Palestijnse jongetjes: "Als je tot je door laat dringen wat je op deze foto ziet, realiseer je je dat het totale waanzin is. Die kinderen spelen soldaatje en ze fouilleren elkaar. Zo leven ze, daar groeien ze mee op, en weten niet beter."
De soldaten vertellen verhalen van willekeurig geweld en vernedering van de Palestijnse bevolking. "Een maat van me gooide een schrikgranaat naar een groepje Palestijnse kinderen, gewoon uit verveling", vertelt een van hen. En een ander: "Mijn commandant hield tijdens spertijd een bruid en bruidegom tegen, ze waren in hun beste kleren. Hij nam ze hun autosleutels af waardoor ze niet verder konden. De bruid was in tranen, maar mijn commandant moest erom lachen."
Op een plank zijn meer dan zestig sets autosleutels bevestigd. Een bordje
