Tom Spiero betwijfelt of de spectaculaire gezamenlijke verklaring van de regeringsleiders Bush en Sharon een vredesakkoord met de Palestijnen dichterbij brengt. Maar hij laat zich graag verrassen.
Het Israëlische publiek had grote moeite Sharon serieus te nemen toen
hij, begin dit jaar, zijn plan tot eenzijdige terugtrekking uit Gaza
ontvouwde. De getalenteerde Israël-ische cartoonist Geva bracht die
scepsis op onnavolgbare wijze in beeld. Na Sharon’s bezoek aan
Washington en de steun die hij daar van Bush ontving, is voor scepsis
geen ruimte meer. De eerst volgende hindernis is het referendum binnen
Likud, begin volgende maand.
Intussen is de reactie van de EU om meer dan één reden interessant.
Afgelopen donderdag kwam de Ierse minister van Buitenlandse Zaken met
een verklaring namens het EU voorzitterschap. “De Europese Unie zal
geen enkele wijziging van de grenzen van voor 1967 erkennen die niet
het gevolg zijn van overeenstemming tussen de betrokken partijen.” Hij
verwees, cynisch genoeg, naar het Ierse Vredesproces. Die “kwestie”
speelt al zo’n driehonderd jaar. Eerste berichten na de bijeenkomst van
de EU-ministers van Buitenlandse Zaken, dit weekeinde, wekken de indruk
dat de EU toch ook aan de PA enige verantwoordelijkheid toedicht. De
Nederlandse minister Bot laat blijken dat het tijd wordt dat de
Palestijnse premier Quraie zijn opwachting in Jeruzalem komt maken.
Onduidelijk is op dit moment of hier sprake is van een Europees of
Nederlands standpunt. Enkele uren later blijkt de IDF ? deze keer met
succes ? een raket op de auto van Hamas-chef Rantisi te hebben
afgevuurd. Een Europese reactie is nog niet bekend op dit moment.
Individuele EU leden reageren intussen voorspelbaar.
Nova, de actualiteitenrubriek van Nederland 3, liet Bertus Hendriks,
medewerker van de Wereldomroep en voormalig voorzitter van het
Palestina Comité, en Bert Koenders, woordvoerder Buitenland van de PvdA
Tweede Kamerfractie, aan het woord over de liquidatie van Rantisi.
Midden-Oostendeskundige Hendriks kwam met een noviteit. Hij wees de
beoordeling van Bush en Sharon af, als zou Hamas een terroristische
organisatie zijn. “Dat is niet het geval”, zei Hendriks. “Het is een
verzetsorganisatie die terroristische middelen gebruikt.” Excuse moi?
“Het is een verzetsorganisatie die terroristische middelen
gebruikt.” Koenders sprak van “een vernedering van de
Palestijnen”. Hij toonde zich ongelukkig met de uitspraak van minister
Bot en sprak de hoop uit dat het aanstaande Nederlandse
EU-voorzitterschap benut zou worden om de greep van Europa op de
ontwikkelingen in het gebied te vergroten. Ik steun Koenders van harte
in zijn hoop ten aanzien van het Nederlandse voorzitterschap. Alleen
hoop ik dat Nederland haar mogelijkheden anders benut dan Koenders voor
ogen staat.
Intussen is de situatie voor de Palestijnen behoorlijk uitzichtloos.
Binnen de Arabische Liga is de “Palestijnse kwestie” traditioneel
alleen benut voor eigen politieke doeleinden. Het lijkt me historisch
juist te constateren dat het Palestijnse terrorisme er toe heeft
bijgedragen dat deze “kwestie” op de binnenlandse Israëlische agenda
kwam. Het zwijgen en nietsdoen uit de periode die eindigde met de
regering Shamir, was niet langer een optie. De internationale
gemeenschap heeft haar hulp aan de Palestijnen aangeboden. Dat deze, op
zich voor de Palestijnse zaak gunstige, situatie desondanks niets heeft
opgeleverd is het gevolg van verdeeldheid binnen de Palestijnse
samenleving en falend leiderschap. De verdeeldheid in de Palestijnse
maatschappij uit zich door een burgeroorlog die in de straten van
Israël wordt uitgevochten. En het falen van het leiderschap blijkt uit
het achteroverleunen waartoe de PA