 |
Helaas is een politieke oplossing van het conflict in het Midden-Oosten ook de afgelopen tien jaar onmogelijk gebleken. Zowel de Oslo-akkoorden als de Routekaart voor Vrede zijn afgeketst op de onbereidwilligheid van het Palestijnse regime onder Arafat om het terrorisme daadwerkelijk te beteugelen. |
Het is in alle verdragen wel vastgelegd maar de praktijk laat het
tegenovergestelde zien. Sinds Arafat het bewind kreeg is de terreur
verveelvoudigd. De zelfmoordaanslagen zijn destijds begonnen. De haat-
en antisemitisme campagne in de Palestijnse staatsmedia en op de
Palestijnse scholen is van start gegaan. Arafat financiert en leidt nog
altijd de Fatah-milities en de Al-Aqsa Martelaren Brigades, die
verantwoordelijk zijn voor de meeste terreuraanslagen.
Vandaar dat Israël gedwongen is geweest om zelf allerlei
veiligheidsmaatregelen te nemen. Te denken valt aan de controleposten,
avondklokken en uitschakelingen van terroristenleiders. Deze middelen
zijn helaas niet afdoende en veroorzaken ook veel ellende voor
Palestijnse burgers.
Een veiligheidshek is dan een voor de hand liggende oplossing. Sinds de
Gazastrook en Libanon zo een hek hebben is de terreur van daaruit
vrijwel gestopt. Dus krijgt nu ook de Westbank er een. Het resultaat is
buitengewoon. Ondanks dat het veiligheidshek nog niet voltooid is, is
het aantal terreurdoden in 2003 reeds gehalveerd ten opzichte van 2002.
In Israël kan nu weer een normaal maatschappelijk leven op gang komen.
Mensen durven weer de straat op te gaan. Cafés en
restaurants gaan weer open en krijgen weer bezoekers. Ze hoeven geen
bewakers meer bij de ingang te hebben staan die iedereen moeten
fouilleren.
Israëliërs durven weer met de bus te reizen. Ze staan geen doodsangsten
meer uit als geliefden de bus nemen. Ze schrikken niet meer van elk
telefoontje als ze weten dat een bekende met de bus onderweg is. Het is
nauwelijks voor te stellen wat een opluchting dat is voor ouders van
wie de kinderen met de bus naar school gaan.
En het heeft ook positieve effecten voor de Palestijnen. De andere
veiligheidsmaatregelen om terrorisme te bestrijden kunnen verminderd,
met positieve effecten voor de Palestijnse burgerbevolking. Zo zullen
er geen onschuldige omstanders meer het slachtoffer worden van
anti-terrorisme acties. Een ander punt is dat de Israëlische economie
weer op gang kan komen. Door de nauwe verwevenheid profiteren de
Palestijnen daar ook van.
Uiteindelijk kan het veiligheidshek door de rust die het creëert
mogelijk ook een politieke oplossing naderbij brengen. Zo kon Israël
zich uit Libanon terugtrekken nadat de dreiging daarvandaan sterk
verminderd was door een identiek veiligheidshek.
Wat wij betreuren is dat de Europese media het alleen maar over de
negatieve effecten voor de Palestijnen hebben. Het is waar dat ze nu in
sommige gevallen een omweg voor hun reis moeten nemen, via een van de
toegangspoorten, om de circa vijf kilometer. En omdat niet overal
staatsgrond beschikbaar was moest op sommige plekken particuliere grond
gebruikt worden, tegen betaling van huur.
Verder zie je dat allerlei Palestijnse propaganda fabeltjes soms
klakkeloos worden overgenomen. Zo wordt gedaan of Israël het enige land
is dat dit soort hekken heeft, maar er zijn er tientallen in de wereld.
Marokko heeft er al twintig jaar een van 2.500 kilometer tegen
strijders van de Westelijke Sahara. Cyprus wordt in tweeën gedeeld door
een hek. India bouwt er momenteel een tegen terroristen uit Pakistan.
De Verenigde Staten heeft een gigantisch hek tegen illegale immigranten.
En bijna altijd wordt er over een muur gepraat en zijn er afbeeldingen
van een muur. Echter, minde
