Laatst stond er een ingezonden brief in Vrij Nederland die ik
lezen wilde en zodoende sloeg ik die kerkbode van de progressieve
gemeente weer ‘ns op. Mijn oog viel op een advertentie, één van
de weinige die het blad nog telt: “Kunstenaars tegen de muur.” ‘t
Ging om de zoveelste rituele veroordeling van Israël. Van Joeri
Boensel tot Piet van den Heuvel, van Emad Al Zahori tot Cary
Speksnijder, ik had nog nooit van ze gehoord, maar dat zegt niks
natuurlijk. Jan Wolkers stond er ook bij, Jaap Drupsteen, Rogier
Proper, Eric Schneider, enfin… Van Wolkers – een groot
schrijver – herinner ik me dat ‘ie in de jaren ’60 publiekelijk
verklaarde suikerriet te willen plukken voor Fidel Castro. Of ‘ie
dat ooit gedaan heeft weet ik niet, vermoedelijk klonk deze
lippendienst aan de progressieve mensheid voordat op dat
geweldige eiland de eerste dichters en homosexuelen werden
opgesloten. De advertentie was een initiatief van “de Vrije
Academie Werkplaats Voor Beeldende Kunsten Den Haag”.
De advertentie eindigde met: “Europa moet niet langer aan de kant
staan door zich te beperken tot politieke steun voor het
vredesproces. De internationale gemeenschap, Europa en ook Nederland
dienen een veel pro-actievere rol te spelen. Zo niet dan is hier
sprake van schuldige nalatigheid.”
Was ondertekend: Sylvia
Borren, algemeen direkteur Novib.
De Novib is een met gemeenschapsgeld in stand gehouden zak van
Sinterklaas die z’n hoogtepunt vond onder Pronk, bedoeld om
linkse dictaturen en anti-Westerse propaganda in de Derde Wereld
te
steunen. Ik vermoed dat de Novib ook voor de advertentie betaald
heeft om de bewogen kunstenaars niet op kosten te jagen. Je moet
iedereen z’n hobby gunnen en het gratuite engagement van artiesten
is in het algemeen een bron van vermaak, natuurlijk.
Maar waar ik me altijd ongemakkelijk onder voel is het doelwit
van de morele verontwaardiging: Israël. Enige democratie in het
Midden- Oosten, het enige land in de regio waar piloten vrijuit kunnen
zeggen dat ze niet meer meedoen aan een volgend bombardement, een
land van vrije verkiezingen, een vrije pers, vrije oppositie,
land waar Vrede Nu in vrijheid de straat op kan.
In Syrië worden zulke activiteiten tegen de regering met
martelingen, moord of lange straffen beantwoord. Hoe kan je tegen
Israël zijn als de omringende landen zoveel agressiever met hun
dissidente burgers omgaan? Vermoedelijk is de elite van Europa
vooral zo tegen Israël omdat het nieuwe antisemitisme vermomd
gaat als “Ik ben tegen Amerika”. Zonder ‘t uit te spreken heeft
Europa, met Duitsland en Frankrijk voorop, er nog altijd spijt
van dat het klusje met de gaskamers niet afdoende is voltooid.
Niet dat ik vermoed dat de ondertekenaars van zo’n advertentie
anti-joods zijn, ze zijn voornamelijk onnozel en de vraag is
welke geestesgesteldheid in zaken van leven of dood erger is?
‘t Is niet aardig om te zeggen, maar vergeleken bij de manier
waarop Palestijnen opposanten van Arafat vermoorden, de pers
knevelen en anderszins zich in alles gedragen als de achterlijke
broeders van de
Arabische wereld, is Israël een wonder van beschaving. Een dan
ook Westers georiënteerd land. Hoewel niet te benijden,
hebben Palestijnen ‘t nergens beter dan in Israël, waar de vrije
pers toegang heeft.
In September 1972 werden tienduizenden ‘Palestijnen’ over de kling
gejaagd door hun Arabische broeders in Amman, Jordanië.
Palestijnen zijn nergens welkom in de Arabische wereld, die er
alle belang bij heeft de vluchtelingenkampen in stand te houden.
Daarover hoor je in zulke advertenties nooit.
Te vrezen valt dat de enige oplossing van de oorlog in het Midden
Oosten hierin
