Mafdal met Shinui – een reden tot zelfonderzoek

Hoewel niet onverwacht dat het zou gebeuren, is het samengaan van de Mafdal met Shinui in de nieuwe regering op zijn minst een bezinnen op onze weg waard. Is dit soepelheid, pragmatisme en de wil het land de goede richting in te duwen, of is er hier identiteitsverlies van de Mafdal in het spel?

Toen ik in mijn jeugd op Bne Akiva Nederland zat, werd ons altijd
geleerd, en als madrich heb ik dat ook zo overgebracht: Tora en Avoda:
we zijn zowel religieus, als Zionistisch. Het klinkt als een dichtomie.
Je bent zowel het een als het ander. Maar dat je allebei tegelijk kan
zijn, werd mij pas in Israël duidelijk. Sterker nog, de ultieme eenheid
van deze twee delen is juist datgene waar hier de grote nadruk op wordt
gelegd. Het Zionisme is door de religie ingegeven, en wordt door haar
begeleid en richting gegeven. (Deze visie schept problemen met
religieuze anti-Zionisten, en inderdaad: er is een zeer principieel
meningsverschil met hun weg en de onze.)

Een van de mitsvot is het bewonen van het land Israël, en het Zionisme
is niet los te zien van de religie. In het heel kort samengevat zeggen
wij, schertsend: ?G?d is Zionist?. En, zo leerden wij (voor): ook
iemand die niet religieus is, maar zichzelf inzet of zelfs opoffert
voor het Land, doet in feite een mitsva, zei het zonder intentie.
Eenzelfde idee dat als een chiloni geld geeft aan een behoeftige, dan
voert hij een G?ddelijk gebod uit, ook zonder het als zodanig te
bestempelen, maar voor het uitvoeren van mitsvot is, strikt genomen, de
intentie daartoe niet onontbeerlijk.

Echter, wegens deze eenheid van religie en Zionisme is het nogal
problematisch als de Mafdal bereid is met Shinui in de Knesset te
zitten. Als je namenlijk zou denken dat het a-religieuze Zionisme
evenveel waarheid behelst als het religieuze Zionisme, is er geen
vuiltje aan de lucht met deze verbintenis: over veel dingen ben je het
eens, en over een ervan, het dati?oet, niet. Maar als je meent, zoals
de Mafdal verkondigt, en zoals wij onze kinderen opvoeden, dat de twee
idealen een eenheid vormen, houdt dit verbond een groot probleem in: in
feite zeg je dan: ?ok, omdat jullie ook Zionistisch zijn, hebben wij
genoeg gemeenschappelijks om samen te regeren, hoewel jullie expliciet
tegen belangrijke religieuze bepalingen zijn (zoals verbod op openbaar
vervoer op sjabbat en burgelijk trouwen etc).?

Dat houdt dus in dat het verschil van mening over alle andere
Tora-bepalingen van minder belang zijn dan het verschil van mening over
het niet-als-Tora-beleefd-Zionisme. Simplistich gesteld: over 612
mitsvot zijn we het oneens, maar omdat we, bij wijze van uitzondering,
de 613e mitsva, het Zionisme, dit keer breed uitleggen, en we jullie
soort van Zionisme ook aanvaardbaar achten, gaan we samen regeren.
Moeilijk!

Dani Evers werd geboren in Amsterdam. Na zijn middelbare school ging
hij naar Israël, waar hij o.a. psychologie en computerwetenschappen
studeerde. Evers woont met zijn gezin op de Westbank, in de kleine
gemeenschap Yakir.

Advertentie (4)