Geschiedenis

Het project “Vermoorde Onschuld”

Door

3 January 2003

Aline Pennewaard in het nieuws toen in de Provinciale Zeeuwse Courant een artikel verscheen onder de kop “Zoektocht naar omgekomen kinderen.”Door de publiciteit rondom haar project kan Aline Pennewaard nu verder met haar onderzoek. Lees wie deze jonge vrouw is en wat haar drijft.

“Vooral de kinderen zijn eigenlijk bijna allemaal anoniem gebleven,
uitzonderingen als Anne Frank daargelaten. Ik wil de kinderen uit die
anonimiteit halen door hun verhaal te noteren en hen weer een gezicht
geven door er een foto bij te plaatsen. Het is mijn bedoeling dat van
elk kind het – vaak korte – levensverhaal wordt opgeschreven.
Ik ben met het project begonnen omdat ik het erg belangrijk vind dat de
geschiedenis bewaard blijft. ‘Schrijven, schrijven, nooit vergeten,’
heeft een overlevende eens gezegd, en daar kan ik me helemaal in vinden.
Op dit moment heb ik van ruim 100 kinderen hun complete verhaal
geschreven, waarvan het merendeel met foto, en naar aanleiding van de
media-aandacht rondom mijn project begin augustus van dit jaar, heb ik
nu ook al een uitgever gevonden, David Mock uit Amsterdam.

Het is de bedoeling dat het eerste boek over anderhalf a twee jaar
uitkomt. Dhr. Mock is op dit moment bezig voor mij een fonds op te
richten waaruit ik mijn onderzoek kan financieren.De afgelopen
anderhalf jaar heb ik alles zelf betaald, maar dat is nu niet meer op
te brengen. Als ik straks een wat ruimer financiëler potje heb voor
onderzoek, verwacht ik dat het ook wel wat sneller zal gaan.

In totaal gaat het om ongeveer 22.500 kinderen. Het is de bedoeling dat
in elk deel ongeveer 500 tot 1000 kinderen komen te staan.Ik werk
alleen – ik vraag wel vaak informatie op bij instanties, maar het is
niet zo dat ik dit werk vanuit een bepaalde instantie doe of dat zij
achter mij staan. Wel zijn ze overal ontzettend behulpzaam en dat is
natuurlijk heel prettig.”

Aline stuurde de verhalen van twee kinderen, om de lezers van joods.nl
een idee te geven waar zij mee bezig is. Ze voegde daaraan toe: “Ik
maak altijd gebruik van informatie als wie de ouders waren, of er
broers en zussen waren, waar het gezin woonde, welke school de kinderen
bezochten, wat vader voor beroep had, wanneer ze weggehaald zijn, enz.”

Het verhaal van Marga Kaufman, 1928 – 1943

Margard (Marga) Kaufmann werd geboren op 10 november 1928 in Gronau als
tweede en jongste dochter van Richard Kaufmann en AdÃ¨le Zilversmit. Ze
had nog een vier jaar oudere zus Henny, die licht gehandicapt was
doordat zij als baby hersenvliesontsteking had gehad.

Haar ouders dreven samen de levensmiddelenzaak die Marga’s moeder
overgenomen had na de dood van haar moeder. Midden jaren dertig verliet
het gezin Duitsland en vestigde zich in Lutterade, een dorpje behorend
bij de Limburgse gemeente Geleen. Hier bouwden ze aan de Rijksweg
opnieuw een succesvolle levensmiddelenzaak op.

Midden 1941 werd Marga’s vader opgepakt en naar een Nederlands werkkamp
gestuurd. Marga’s moeder bleef achter met haar twee dochters, totdat ze
in april 1943 met Marga op transport gesteld werd naar Westerbork.
Henny, die op dat moment in een ziekenhuis in Sittard verbleef, werd
door de nazi’s vergeten.

Marga en haar moeder hadden het aanbod gekregen ergens onder te duiken,
maar durfden dit niet aan uit angst dat hun man en vader als strafgeval
naar het Oosten zou worden gedeporteerd.In Westerbork zag Marga haar
vader weer terug. Met haar beide ouders ging ze op 1 september 1943 op
transport naar Auschwitz. Alledrie kwamen ze direct na aankomst in de
gaskamers om het leven.Marga’s zus Henny overleefde als enige van het
gezin de oorlog, doordat het ziekenhuis haar tot de bevrijding van
Limburg in september 1944 vast wist te houden.

Marga Kaufmann werd 14 jaar.

Het verhaal van Dodo Zellermeyer, 1930 – 1945

Debora Eva