Vrijdagochtend, boodschapen doen voor het weekend, en nog altijd niet besloten wat we zullen eten…
Toch maar weer brood? Zelf houmous en auberginesalade maken, of weer een pittige dieprode matboecha? Ze houden thuis ook wel erg van chopped liver, eiersalade en tzatziki.
Brood hebben we al, een lekkere grote maanzaadgalle, en ook een kanjer van een Turks brood. Heerlijk, allebei, maar ik wil ook lekker grof bruinbrood, voor onder de oude Goudse kaas. Maar dit is de tijd van het jaar dat alle lekkere bakkers in de wijde omtrek in dezelfde periode met vakantie zijn, het lijkt wel een samenzwering! Ik word er een beetje knorrig van, en daar komt nog bij dat ik overal en ook weer nergens echt zin in heb, en dus niet kan kiezen.
De oplossing presenteert zich geheel onverwacht, bij de bloemenwinkel in het winkelcentrum.
Tussen de rustiek uitgestalde beeldschone, maar peperdure rozen en zomerbloemen staan stenen bloempotten met tamelijk onooglijke plantjes met kleine, niet erg frisse blaadjes. Ouderwetse, met een touwtje aan de stammetjes bevestigde prijskaartjes melden dat het hier olijfboompjes betreft, maatje bonzai. Het is verleidelijk, want ik houd ervan zielig groen op te kweken tot een weelderig woonkamer-oerwoud. Maar ons balkon ligt op het westen en olijfbomen kunnen niet buiten de zon en de droge hitte van het mediterrane klimaat.
Dat is tenminste een beslissing die niet zo moeilijk is: geen olijfboompje voor mij. Ik doe het met de weelderig bloeiende hanggeraniums die ik een paar maanden geleden in zieltogende toestand voor een habbekrats op de markt gekocht heb. Met veel water, goede zorgen en koesterende woorden zijn ze uitgegroeid tot een enorm woud van rode bloesem waar we ons graag achter verschuilen als we op een zwoele zomeravond buiten eten.
Oh ja, ik zou het over eten hebben: welnu, bij het zien van de olijfboompjes viel het eurokwartje: ik besloot van door de vakantievierende bakkers veroorzaakte nood een deugd te maken en zelf maar weer eens brood te bakken, een olijvenbrood met lekker veel zuidelijke kruiden door het deeg. Nou maar hopen dat het weer een beetje meewerkt….
Hier is het recept voor Olijvenbrood
Ingrediënten:
1 kg volkoren tarwebloem
2 zakjes gedroogde gist
3 el lauwe melk
2 theelepels zout
6 dl lauwwarm water
100 g zwarte olijven zonder pit
4 zongedroogde tomaten op olie
2 eetlepels olijfolie
2 eetlepels gedroogde provençaalse kruiden
Bereiding: Zeef volkoren tarwebloem boven kom zodat grofste vezels en zemelen achterblijven in zeef (worden niet gebruikt) Los gist op in melk. Maak kuiltje in midden, schenk gist daarin, strooi zout en kruiden op rand. Schenk 1 eetlepel olijfolie en water op gist, werk met houten lepel alles snel door elkaar tot deeg ‘pakt’. Stort deeg op met bloem bestoven aanrecht en kneed ca. 10 minuten tot soepel elastisch deeg. Vorm bal van deeg, laat 3 keer van borsthoogte op aanrecht vallen (daardoor verdwijnen luchtbellen in deeg) Laat deeg in met bloem bestoven kom op warme plek ca. 1,5 uur rijzen. Kneed nog eens 5 minuten, laat 45 minuten rijzen. Verwarm oven voor op 175 graden. Hak olijven grof, snijd zongedroogde tomaten klein, kneed beide zorgvuldig door deegVorm van deeg een grote, iets afgeplatte bolVet springvorm in met olijfolie, leg deelbal erin. Kerf bovenkant met scherp mesje kruiselings in. Bak brood in ca. 1 uur gaar en krokant. Bestrijk bovenkant na 50 minuten met wat water zodat korst gaat glanzen.
Dit olijvenbrood is heerlijk met feta, zoute boter, plakjes tomaat, plakjes mozzarella, alles wat enigszins thuishoort in de zuidelijke keuken. Het brood is gaar als je erop klopt en het hol klinkt. Het eerste kneden gaat sneller
