Een beetje geluk?

Geluk, wat is dat? Een vriendin van mij vindt dat ze erg veel geluk heeft als ze een gele rok heeft gekocht en in de uitverkoop precies dezelfde kleur schoenen kan kopen. Geluk, is dat tevreden zijn met wat je hebt en aanvaarden wat je mist? Geluk, is dat meetbaar? Kun je aan iemand zien of hij gelukkig is? Geluk hebben is ook in het zonnetje zitten met een boek en een kopje koffie en even niets moeten. Een goed gesprek met een vriend of een aardige kaart die op het juiste moment in de bus valt. Als je net even een beetje aandacht kan gebruiken.

Meer dan vierhonderd mensen hebben bij mij in de serre gezeten en gesproken over hun leven tot nu toe en wat ze van de toekomst verwachten. Ik noem het altijd: stukje verleden, stukje heden, stukje toekomst. Veel mensen zijn in hun verleden blijven ‘hangen’ en dat vind ik jammer want je kunt alleen maar vooruit als je je verleden accepteert, inpakt en meeneemt op de reis die ‘leven’ heet. Het heeft geen zin om te blijven treuren om dingen die je niet meer kunt veranderen. Integendeel, het belemmert je om vooruit te kijken en het maakt je minder alert op dat wat er om je heen gebeurt.

Verandering
De afgelopen maanden waren voor mij niet makkelijk. Niet alleen kreeg ik van de medicijnen die ik moet gebruiken een totaal ander uiterlijk, ik merk ook dat ik er geestelijk door ben veranderd. Kwetsbaarder geworden. Ik realiseer me dat heel goed want het maakt ook dat ik milder ben geworden en assertiever. Dat ik nu meer voor mezelf en mijn gezin opkom, meer mijn privacy wil beschermen omdat ik heel goed besef dat iets mankeren je met je neus op je eigen sterfelijkheid drukt. Na de eerste spannende maanden, waarin ik veel tegelijk moest verwerken, komt er dan nu een periode van aanvaarden en berusten dat het is zoals het is. Me realiseren dat, hoe graag ik het ook anders zou willen, ik niets verander door chagrijnig of boos te zijn. Dat ik heel veel geluk heb want ik kan een redelijk gewoon leven leiden door alleen maar wat pillen te slikken. Ach, en wat sneller moe zijn is geen ramp, sterker nog, daar mag ik gewoon aan toegeven, er zijn veel ergere dingen toch?

Genieten
En als je dan eenmaal op dit punt bent aangekomen dan is er ineens weer ruimte om te genieten van wat er wel is. Een eindeloos lieve man, heerlijke kinderen, twee geweldige honden. Maar ook het koppelwerk waar ik zo van geniet. Het voldane gevoel na ontvangst van weer een trouwkaart, een geboortekaartje, een ‘gewone’ kaart van een gelukkig stel. De heerlijke maandagen waarop Betty en ik ‘Jingelen’. De telefoon die alsmaar rinkelt omdat steeds meer mensen zichzelf hebben voorgenomen actief te laten zoeken naar een partner. Maar ook de eindeloze telefoontjes van mensen die geen geduld hebben en die niet begrijpen waarom het zo lang duurt voor we ‘doorkomen’ met een partnervoorstel. Dus dat daar ook de frustratie bijhoort van het niet ‘hier en nu’ kunnen leveren van een pasklare partner, accepteren.

En dan is de cirkel weer rond want ik begon dit stukje met geluk hebben en aanvaarden dat er is wat er is. Niet meer en niet minder dan dat. En ik hoop dan ook dat de singles die nog op zoek zijn naar een partner zich laten inschrijven maar zich ook realiseren dat geluk niet te koop is. Dat je pas gelukkig kan worden met een ander als je gelukkig bent met jezelf.

Stichting Jingles is een initiatief van Lea Pagrach die meer dan tien jaar in de relatiebemiddeling werkzaam is. Stichting Jingles is er speciaal voor joodse singles.

Voor meer informatie of het maken van een afspraak kunt u op maandag tussen 10 en 16 uur bellen met: 0182-68 99 12.
Een e-mail sturen kan naar: stichtingjingles@zonnet.nl
Op de website vindt u meer informatie: www.stichtingjingles.nl

Advertentie (4)