NIW – Ze zal waarschijnlijk nooit helemaal loskomen van haar comedyserie ?The Nanny?, daarvoor leek het levenslievende karakter Fran Fine toch teveel op de echte Fran Drescher. En dat is maar goed ook, zo is de boodschap in haar autobiografie ?Cancer Schmancer?, anders had een slopende ziekte haar eronder gekregen.
Je kunt het wanstaltig Amerikaans noemen, de Oprah Winfrey-achtige toon waarop tv-ster Fran Drescher in haar autobiografie beschrijft hoe ze kanker ?overleefde?. Het ruim tweehonderd pagina?s tellende boek druipt namelijk van de opbeurende one-liners en zelfhulptips voor vrouwen. Om van de oppervlakkige herkenbaarheid en de commercieel aantrekkelijke lichte verteerbaarheid maar te zwijgen. Toch heeft de voormalige ?Nanny? uit de gelijknamige serie nog niets van haar zelfrelativerende humor verloren, waardoor haar levensproza net te pruimen is.?
Ik was een mollig kind uit Queens, opgegroeid in een nederig doorsnee-gezin. Op de een of andere manier kwam ik in Californië terecht, trouwde ik met mijn jeugdliefde, werd verkracht, werd een beroemde tv-ster, scheidde ik van mijn man die ik al kende sinds de middelbare school, ging ik de strijd aan met mijn angsten, werd werkloos, werd weer verliefd en kreeg kanker. Wauw!? Zo vat Fran Drescher (1957, Flushing, New York) haar leven kort samen in het voorwoord van Cancer Schmancer. Een ironisch bedoelde titel in het Amerikaans-Jiddisj. En met een knipoog naar haar vorige autobiografie die de fan vertelde hoe ze beroemd werd: ?Als u dacht dat Enter Whining te vergelijken was met Star Wars dan, mijn vrienden, is dit The Empire Strikes Back.?
En die constatering is ongetwijfeld waar. Voor de echte fan biedt dit boek een zoveelste kijkje in het privé-leven van een ster. Zo leren we dat haar huis aan de zee ligt en haar iedere dag in diverse tinten wit tegemoet straalt. Verder kunnen we ons gelukkig prijzen dat ook filmsterren hun haar al rond hun veertigste moeten verven. In vogelvlucht neemt Drescher ons ook nog even mee naar het begin van haar succes. Hoe ze ooit klein begon met een rolletje in Saturday Night Fever tegenover John Travolta, en tijdens een vliegreis haar slag sloeg toen ze naast een tv-bons bleek te zitten. Die zag haar ideeën voor de serie The Nanny wel zitten. Voor ze het wist werd de show waarin make-up-verkoopster Fran Fine ineens de inwonende oppas werd voor de rijke producer Maxwell Sheffield een hit. Haar nasale en licht hese stemgeluid werd een handelsmerk, net als haar excentrieke kleurige mantelpakjes.
Maar de autobiografie van Drescher zou het niveau van The Empire niet bereiken als er niet meer te vertellen viel dan dagelijkse dingen en komische ontmoetingen alleen. Want hoe ga je om met een gewelddadige overval in je eigen huis? Dreschers huwelijk met jeugdliefde Peter Marc Jacobson -ze kenden elkaar al sinds hun vijftiende-is er niet tegen bestand. Omdat ze zo jong getrouwd zijn, filosofeert Drescher, zat het toch al niet goed omdat ze zichzelf nooit hadden leren kennen, maar: ?We begonnen met uit elkaar gaan op de nacht dat we slachtoffers van een gewelddadige misdaad werden. Twee mannen met geweren braken in. Terwijl de ene onze auto vollaadde met onze kostbare spullen, bond de ander Peter vast en verkrachtte hij mij en mijn vriendin Judi. Ik denk niet dat we ons realiseerden wat voor impact die ervaring op ons had, maar we waren nooit meer dezelfden.?
Eind jaren negentig wordt de scheiding een feit, maar er staan Drescher nog meer rampen te wachten. The Nanny wordt van de buis gehaald en ze wordt werkloos. Van de sprankelende, eeuwig optimistische Fran uit de serie blijft niet veel over. Helemaal niet als het ook lichamelijk niet goed met haar gaat. Het kost negen artsen, tientallen vernederende onderzoeken en een enorm doorzettingsvermogen van Dreschers kant, voordat iemand een passende diagnose lijkt te kunnen stellen. De ene gynaecoloog houdt haar veel t
