NIW – Wat drijft Christenen voor Israël? Door de buitenwacht worden ze niet serieus genomen of voor gevaarlijk gehouden, maar de beweging blijft maar doorgroeien en schenkt jaarlijks meer dan twee miljoen euro aan Israël.
In de joodse gemeenschap bestaat het nodige wantrouwen tegenover
Christenen voor Israël. Een achterdocht die geworteld is in de lange
geschiedenis van christelijke vervolging van joden en het bedrijven van
zending, maar die ook te maken heeft met het orthodoxe karakter van de
christelijke organisatie. De overgrote meerderheid van de Nederlandse
joden is uitgesproken liberaal, zo bleek weer eens uit het recente
JMW-onderzoek. Men kan zich daarom maar moeilijk identificeren met
Christenen voor Israël (CvI), dat, zowel religieus als politiek, een
conservatieve signatuur heeft. De beweging wil christenen bewustmaken
van de bijzondere betekenis van het joodse volk voor Gods handelen met
de wereld.
Nu het politieke klimaat rond Israël echter steeds negatiever wordt, is
de solidariteit van CvI des te opvallender. Ideologisch en getalsmatig
is de opkomst van dit ?zionistische? christendom een recente en stille
revolutie. In de afgelopen twintig jaar groeide CvI uit tot een actieve
en omvangrijke beweging met meer dan 70.000 betalende donateurs, die
meestal een gezin hebben met gemiddeld drie kinderen. Ter vergelijking:
de grootste joodse club in Nederland is het Nederlands-Israëlitisch
Kerkgenootschap en dat heeft zo?n 5400 leden, inclusief kinderen. De
christenen komen ?ter Sions ere? bij elkaar, van Middelburg tot en met
Appingedam, om voor Israël te zingen en te bidden. Men schrijft
bemoedigende woorden aan overlevenden van aanslagen, stuurt brieven aan
kranten om Israël te verdedigen en stelt antisemitisme aan de kaak
onder het motto PakJePen!
En dan zijn er de zogenaamde familiedagen in Rotterdam met drieduizend
bezoekers waar joodse sprekers optreden. Dat kunnen sprekers uit
Nederland zijn, maar er worden ook voormalige Nederlanders uit Israël
ingevlogen, zoals Moshe Abraham Cohen. Ter ere van Israëls
Onafhankelijkheidsdag kwam het hoofd beveiliging van het dorp Emanuel,
Samaria, onlangs naar Nederland. Cohen sprak in Nijkerk en Drachten
over de aanslag in Emanuel, waarbij elf inwoners werden gedood en
tientallen mensen voor het leven verminkt. Cohen ging met 60.000 euro
naar huis, waarvan de helft werd geschonken door de Duitse CvI. Van het
geld worden prothesen gemaakt voor mensen die armen en benen zijn
kwijtgeraakt. In de koffiepauze wordt er nog even 12.000 euro opgehaald
– maar liefst 12 euro per bezoeker.
Tachtigurige werkweek
Centraal coördinatiepunt van CvI is het Israël Centrum in Nijkerk, dat
bestaat uit twee afdelingen. Het Israël Produktencentrum is de
commerciële tak, die Israëlische producten verkoopt, met name uit de
kibboetsiem. Bij de CvI-afdeling, de zogeheten idealistische afdeling,
worden talloze acties opgezet, zoals maandelijkse solidariteitsreizen
naar het Heilige Land. Van de zes vaste medewerkers en een tiental
vrijwilligers houden twee mensen zich voltijds bezig met de maandkrant
Christenen voor Israël Aktueel. Als ik het Centrum bezoek is het een
drukte van jewelste. Ik heb een gesprek met Pee Koelewijn (62), die in
zijn tachtigurige werkweek projecten coördineert en hoofdredacteur is
van Israël Aktueel. Het maandblad wordt automatisch naar de 72.000
donateurs gestuurd, die de hoogte van de donatie zelf bepalen.
Wat voor een religieuze achtergrond hebben de lezers? Koelewijn lijkt
ondanks de drukte zijn innerlijke rust te behouden en spreekt met
ronkende stem: ?Onze achterban is afkomstig uit verschillende
kerkverbanden. Het zijn onafhankelijke christenen die zich op een
gegeven moment niet meer kunnen vinden in de visie van hun kerk op
Israël. Ik ga meestal twee keer per zondag naar de Nederlands
Gereformeerde Kerk, maar ik wordt er niet altijd blij van. Zo sprak de
dominee bijvoorbeeld een keer over Abrah
